Abby

Je zindert op mijn gespin

Zo zacht als je pels binnenin.

Vlak achter de deur waar je leeft

Zomaar.

Het keukenraam is je poort

Naar de vogels die je hoort.

Vangen doe jij nooit

-dat is jouw keuze.

Je voelt mijn gedachten

Aan het treuzelen van mijn vingers,

Aan het iets te lang wachten

Om te delen van verzinsels.

Je hangt altijd vol pindakaas

Je holt en rent en raast

En dan

Sta je stokstijf

Op wacht

Je jaagt op mijn demonen

Als Saturnus op zijn zonen,

Een schaterlach ontsnapt

Waar de traan was neergespat.

Je kirren mijn kompas

Als de roes me te diep was

Jouw rust bewijst de mijne.

Mijn thuisdier, mijn Daimoon.

Waar je bent is waar ik woon.